مطالب روز

تفاوت‌های فرش قشقایی با فرش‌های بختیاری و ترکمن

فرش دستباف ایرانی، گنجینه‌ای از هنر، تاریخ و فرهنگ است که هر تکه از آن داستانی از زندگی کوچ‌نشینان و سنت‌های کهن را روایت می‌کند. در میان تنوع بی‌نظیر قالی‌های ایران، فرش‌های قشقایی، بختیاری و ترکمن جایگاه ویژه‌ای دارند. این سه سبک، هرچند همگی ریشه‌های عمیقی در هنر بافندگی ایران دارند، اما در طرح، رنگ، بافت و حتی فلسفه وجودی خود، تفاوت‌های چشمگیری را به نمایش می‌گذارند که بررسی آن‌ها می‌تواند سفری جذاب به دنیای رنگ و نقش باشد.

فرش قشقایی: بازتابی از زندگی پر جنب و جوش کوچ‌نشینان فارس

قالی قشقایی، محصول دستان هنرمند زنان و دختران ایل قشقایی در استان فارس است. این فرش‌ها، نمادی از زندگی کوچ‌نشینی و عشایری هستند که با طبیعت و محیط اطراف خود در هم تنیده‌اند.

  • طرح و نقش: نقشه های فرش قشقایی عمدتاً ذهنی و الهام گرفته از طبیعت و زندگی روزمره است. اشکال هندسی ساده، حیوانات اهلی و وحشی (مانند بز، گوسفند، پرنده)، درختان و گل‌های ساده، و نمادهایی از زندگی عشایری مانند چادر، شانه و بته جقه به وفور در این فرش‌ها دیده می‌شوند. و این فرش را در درسته فرش های دستباف مدرن جای می‌دهند .نقوش معمولاً درشت و با خطوط شکسته هستند.
  • رنگ: استفاده از رنگ‌های زنده و شاد مانند قرمز تیره، آبی سیر، سبز، نارنجی و کرم در فرش‌های قشقایی بسیار رایج است. رنگ‌ها عمدتاً از مواد طبیعی تهیه می‌شوند که به فرش عمق و دوام می‌بخشد.
  • بافت: فرش‌های قشقایی معمولاً با گره متقارن (ترکی) بافته می‌شوند و بافتی نسبتاً درشت و پرزهای بلند دارند که به آن‌ها نرمی و گرمی خاصی می‌بخشد. این بافت درشت، به دلیل نیاز به سرعت در بافت توسط عشایر، ویژگی بارز این فرش‌هاست.
  • ویژگی خاص: حس زندگی، پویایی و سادگی طبیعت در فرش‌های قشقایی موج می‌زند. این فرش‌ها کمتر دارای تقارن کامل هستند و حس خودجوشی و بداهگی بافت در آن‌ها کاملاً مشهود است.

فرش بختیاری: هویتی با چهار ستون اصلی

قالی بختیاری، محصول هنر ایل بختیاری در منطقه زاگرس، به ویژه استان چهارمحال و بختیاری و بخش‌هایی از اصفهان و لرستان است. این فرش‌ها دارای ساختاری منظم‌تر و طرح‌هایی با نظم و انضباط بیشتر هستند.

  • طرح و نقش: بارزترین ویژگی فرش بختیاری، استفاده از طرح “خشتی” یا “قاب قابی” است. در این طرح، کل سطح فرش به مربع‌ها یا مستطیل‌های کوچک تقسیم می‌شود و در داخل هر مربع، نقشه‌ای مجزا از درخت، گل، بته جقه، حیوان یا یک شیء دیگر بافته می‌شود. این تقسیم‌بندی منظم، به فرش جلوه‌ای از نظم و تقارن می‌بخشد. علاوه بر طرح خشتی، طرح‌های لچک ترنج، سرو و کاج و نقوش حیوانی نیز در فرش بختیاری دیده می‌شود.
  • رنگ: رنگ‌های فرش بختیاری معمولاً غنی و عمیق هستند. فرش قرمزلاکی ، فرش آبی، سبز تیره، قهوه‌ای و بژ از رنگ‌های پرکاربردند. تنوع رنگی در هر خانه از طرح خشتی، به فرش جلوه‌ای رنگارنگ و شاد می‌دهد.
  • بافت: فرش بختیاری معمولاً با گره نامتقارن (فارسی) یا متقارن بافته می‌شود و بافتی متراکم‌تر و پرزهای کوتاه‌تر نسبت به فرش قشقایی دارد. این فشردگی بافت، به فرش دوام و استحکام بالایی می‌بخشد.
  • ویژگی خاص: نظم و ساختار هندسی مشخص، مهمترین وجه تمایز فرش بختیاری است. هر خانه از طرح خشتی، یک اثر هنری مینیاتوری است که در کنار سایر خانه‌ها، تابلویی بزرگ و منسجم را خلق می‌کند.

فرش ترکمن: دنیایی از نقوش هندسی و رنگ‌های تیره

فرش ترکمن، هنر ایل ترکمن در مناطق شمال شرقی ایران، به ویژه استان گلستان و خراسان شمالی است. این فرش‌ها، نمادی از زندگی صحرا و دشت‌های وسیع هستند و دارای ویژگی‌های منحصر به فرد خود می‌باشند.

  • طرح و نقش: نقوش فرش ترکمن عمدتاً هندسی و تکراری هستند. نقوش “گل” (گُل به معنای نقش) مانند گل یموت، گل توقچی، گل سالور و غیره، نقوش اصلی این فرش‌ها را تشکیل می‌دهند. این گل‌ها، اشکال هندسی منظم و متقارنی هستند که در ردیف‌های منظم در سراسر فرش تکرار می‌شوند. خطوط شکسته و لوزی نیز از نقوش رایج هستند.
  • رنگ: رنگ‌های غالب در فرش ترکمن، رنگ‌های تیره و گرم مانند قرمز لاکی، عنابی، آبی تیره، قهوه‌ای و گاهی سبز است. این رنگ‌ها، حس گرما و استحکام را القا می‌کنند و با محیط صحرایی منطقه سازگارند.
  • بافت: فرش ترکمن معمولاً با گره متقارن (ترکی) بافته می‌شود و بافتی بسیار متراکم و فشرده دارد. پرزهای کوتاه و بافت ریز، به این فرش‌ها دوام فوق‌العاده‌ای می‌بخشد.
  • ویژگی خاص: تکرار منظم نقوش هندسی و استفاده از رنگ‌های تیره، شناسنامه فرش ترکمن است. این فرش‌ها با وجود سادگی در طرح، دارای ابهت و اصالتی خاص هستند.

جمع‌بندی تفاوت‌ها:

فرش ترکمنفرش بختیاریفرش قشقاییویژگی
شمال شرق ایران (ایل ترکمن)چهارمحال و بختیاری (ایل بختیاری)فارس (ایل قشقایی)خاستگاه
هندسی، تکرار منظم گل‌ها (گُل)خشتی (قاب قابی)، منظم، لچک ترنجذهنی، الهام از طبیعت، حیوانات و نمادهایعشایرینقشاصلی
تیره و گرم (قرمز لاکی، عنابی،آبی تیره)غنی و عمیق (قرمز، آبی، سبز تیره،قهوه‌ای)شاد و زنده (قرمز، آبی، سبز، نارنجی)رنگ‌ها
بسیار متراکم، پرز کوتاه، گرهمتقارنمتراکم‌تر، پرز کوتاه‌تر، گره نامتقارن/متقارندرشت، پرز بلند، گره متقارنبافت
ابهت، اصالت، تکرار، دوامنظم، تقارن، استحکام، غنای فرهنگیسادگی، بداهه، پویایی، طبیعتحس وحال

در نهایت، هر یک از این فرش‌ها، نه تنها یک اثر هنری، بلکه سندی زنده از تاریخ، فرهنگ و هویت اقوام ایرانی هستند. شناخت تفاوت‌های آن‌ها، دریچه‌ای نو به سوی درک عمیق‌تر این گنجینه‌های ارزشمند می‌گشاید و به ما امکان می‌دهد تا زیبایی و اصالت نهفته در تار و پود هر یک را با دقت بیشتری تحسین کنیم. این تفاوت‌ها هستند که غنای هنر بافندگی ایرانی را به اوج می‌رسانند و هر فرش را به داستانی منحصر به فرد تبدیل می‌کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *